اهمیت کوشا بودن
بیائید کوشا باشیم
کوشا بودن راه حل بعدی است که در باب 4 عبرانیان دیده می شود. قبلاً به این نکته اشاره کردیم که این هشدار براساس تجربه ای است که قوم اسرائیل در سفر خود از مصر به سوی بیابان تجربه نمودند. بسیاری از آنها نتوانستند به سرزمین موعود راه یابند یعنی آن مقصد و آرامی که خداوند به آنها وعده داده بود و این به خاطرنوع عمل کرد و اخلاق بد شان بود. آن ها دچار سرگردانی شدند و کلام خداوند می گوید به خاطر بی ایمانی و نا اطاعتی جسم بی جان آن ها در بیابان افتاد. ( اعداد 14 : 29 – 31 را مطالعه کنید. ) به خاطر بی ایمانی و نا اطاعتی بود که آنها نتوانستند صدای خداوند را بشنوند. آنها ظاهری مذهبی داشتند اما نتوانستند آنچه واقعاً ضروری بود یعنی حقیقت یک مذهب واقعی را در درون خود داشته باشند. یعنی نتوانستند صدای خداوند را بشنوند. بنابراین اسرائیل اشتباه غم انگیزی را مرتکب شد. نویسندۀ عبرانیان پس از گفتن ” مبادا ” با مثالی دیگر از قوم اسرائیل ادامه می دهد و چنین می گوید : ” پس بیاید به جد بکوشیم ” من ایمان دارم که این عبارتی ساده است. اگر ما واقعاً خطرات روحانی آن شرایط را در نظر گرفته و بترسیم در آن موقع است که به طور طبیعی کار بعدی ما جد و جهد خواهد بود. بیائید لحظه ای بررسی کنیم که معنای کوشا بودند یعنی چه ؟ یکی از روشهای یافتن معنای واژه ها بررسی واژه های متضاد است. یکی از واژه های متضادی که برای کوشا بودن وجود دارد تنبلی است. در کتاب مقدس هیچ تعریف نیکویی دربارۀ تنبلی وجود ندارد. تنبلی موضوعی است که امروزه مسیحیان به آن توجه کافی ندارند
خداوندا به خاطر وعدۀ ورود به آسایشت تو را شکر می کنم. اعلام می کنم که واقعیت درونی و ضروری مذهب واقعی این است که ما صدای خداوند را بشنویم. زیرا من باید کوشا باشم. آمین