ایمانی که تلف نمی شود
بیائید بی تزلزل اعتراف خود را استوار نگاه داریم
باید بر ضرورت و اهمیت ایمان تاکید کنم. آنچه عیسی به پطرس گفت را به شما می گویم. ” اما من برای تو دعا کردم تا ایمانت تلف نشود . " ( لوقا 22 : 32 ) لازمه اصلی اینکه کسی بخواهد فرزند ابراهیم و متعلق به خداوند باشد ایمان است. " و پدر ختنه شدگان نیز هست. یعنی پدر آنان که نه تنها ختنه شده اند بلکه در طریق ایمان گام بر می دارند در همان طریقی که پدر ما ابراهیم نیز که پیش از آنکه ختنه شود گام بر می داشت ." ( رومیان 4 :12 ) ابراهیم فراتر از یک شخصیت است او یک الگو است. او پیش از ما حرکت کرد و راه را برای ما مشخص کرد و قدم های خاصی برداشت. برای اینکه ما نسل او باشیم باید در همان راهی که او طی کرد قدم برداریم و در پی قدم های او راه رویم . بیائید به 5 قدم ایمانی که ابراهیم برداشت نگاه کنیم. 1 – او بدون هیچ مدرکی وعده خداوند را پذیرفت .2 – او متوجه شد که نمی تواند به تنهایی نتایجی که خداوند می خواهد را حاصل کند .3 – او بدون تزلزل بر وعده تمرکز کرد و ایمان او برایش پارسایی به حساب آمد.4 – و در نتیجه سارا و او حیاتی مافوق الطبیعه در بدنشان دریافت کردند 5 – بنابراین وعده محقق شد و خداوند جلال یافت
این ها قدم های ایمانی هستند که پدر ما ابراهیم برداشت. مسیر ایمانی که در برابر هر کدام از ما قراردارد نیز این چنین است. این یک مراسم ظاهری نیست بلکه مسیر زندگی است یعنی پیروی از قدم های ابراهیم. ما نیز باید همانطور که ابراهیم عمل کرد عمل نمائیم. باید وعده های خداوند را همانطور که هستند بپذیریم. باید متوجه باشیم که نمی توانیم آنچه خداوند در زندگی های ما وعده داده را به تنهایی به دست آوریم. باید بر وعده تمرکز کنیم و نه بر توانایی یا عدم توانایی مان. و سپس ما آن فیض ماورالطبیعه و قدرتی که از سوی خداوند در زندگی هایمان جاری می شود را از طریق ایمان بدست خواهیم آورد و به این طریق وعده خداوند در زندگی های ما محقق خواهد شد
خداوندا از تو متشکرم که تو وفادار هستی. تو به من امید می بخشی. من اعلام می کنم که در ایمان قدم بر می دارم.من به خدا تعلق دارم و فرزند ابراهیم هستم. اما باید اعتراف خود را بی تزلزل استوار نگاه دارم. آمین