اعتراف نیکو
از طریق خون عیسی عادل شمرده و پارسا محسوب می شوم به طریقی که گویی هرگز گناهی مرتکب نشده ام
افراد مذهبی فکر می کنند اگر به این که چقدر گناهکارند بیشتر اشاره کنند مقدس تر به نظر می آیند. دیدگاه مردم این است که اگر ما اعلام کنیم عادل هستیم متکبر به نظر خواهیم آمد و اگر دائماً از شکست ها و گناهان مان سخن بگوئیم بیشتر مذهبی خواهیم بود و نشان خواهیم داد که چه قدر از غرور و تکبر مبرا هستیم. زیرا دائماً از کارهای اشتباهی که مرتکب شده ایم می گوئیم. در کلیسایی که من در آنجا بزرگ شده ام هر یکشنبه باید این جملات را تکرار می کردیم . ” ما خطا کاران بیچاره را عفو فرما “. همیشه فکر می کردم که نمی خواهم خطاکاری بیچاره باشم اما زمانی که به خطا کاران دیگر نگاه می کردم به یقین می دانستم که همه ما متخلفان تیره بختی هستیم. اما نهایتاً با خود چنین می گفتم : اگر تمام کاری که مذهب می تواند برای من بکند این است که مرا بدبخت جلوه دهد من می توانم بدون مذهب هم خطا کارو بدبخت باشم و حداقل تا این حد بیچاره به نظر نرسم. اما وقتی که خداوند را ملاقات کردم تبدیل به فردی بدون هیچ گرایش و تمایلات مذهبی شدم. زبان افراد مذهبی دائماً چنین می گوید : ” ما خطاکاران بیچاره ای هستیم. ما مانند گوسفندان گم شده از راههای خداوند تمرد کرده و از آن دور گشته ایم . کارهایی را مرتکب شده ایم که هرگز نباید انجام شان می دادیم و کارهایی را که باید به جا می آوریم انجام نداده ایم.” اکنون دیگر این کلمات را بر زبان نمی آورم . زیرا این عمل ریاکاری است. زیرا چطوری می توانم صبح دوشنبه برای پیروزی بر گناه دعا کنم با علم به اینکه یکشنیه آینده خواهم گفت که من منحرف و متمرد بوده ام و چگونه اعتراف کنم کارهایی انجام داده ام که نباید می کردم و از کارهایی که باید انجام شان می دادم غافل شده ام؟ این اعتراف اساس ایمان مرا زیر سئوال خواهد برد. با اینکه این اعترافات بسیار خوب و پارسا منشانه به نظر می رسند اما بیائید اعترافات خود را با کلام خدا هم راستا کنیم و به آن ایمان داشته باشیم
خداوندا، پدر پر جلال آسمانی، تو را برای خون بی نظیر عیسی شکر می کنم. اعترافات خود را هم راستا با کلام تو گردانیده و اعلام می کنم که من از طریق خون عیسی عادل شمرده شده و پارسا گشته ام چنان که گوئی هرگز گناهی مرتکب نشده ام .آمین