پیش به سوی بلوغ
بیائید به سوی بلوغ پیش رویم
این " بیائید " بخصوص کاملاً برای عبرانیان عهد جدید بود. زیرا آنها معمولاً از پیش روی در زندگی خود باز می ماندند. آنها به جایگاه خاصی که داشتند تکیه می کردند و در آن باقی می ماندند. اگر بخواهیم بی پرده سخن بگوئیم آنها تبدیل به افراد تنبلی شده بودند که از کنار مسائل مهم به راحتی عبور می کردند
" در این باره مطالب بسیار برای گفتن داریم اما شرح آنها دشوار است . چرا که گوش های شما سنگین شده است . براستی که پس از گدشته این همه وقت خود می بایست معلم باشید و با این حال نیاز دارید کسی اصول ابتدایی کلام خدا را دیگر بار از آغاز به شما بیاموزاند . شما محتاج شیرید نه غذای سنگین ! هر که شیرخوار است با تعالیم پارسایی چندان آشنا نیست زیرا هنوز کودک است . اما غذای سنگین از آن بالغان است که با تمرین مداوم خود را تربیت کرده اند که خوب را از بد تشخیص دهند. " ( عبرانیان 5 : 11 – 14
آنچه نویسنده در این قسمت سعی دارد بی پرده آن را بیان کند این است که عبرانیان تنها کودکانی روحانی بودند و حق نداشتند که در آن مرحله از زندگی مسیحی خود کودک باقی بمانند. در طول سال های مختلف فرصت های بسیاری نصیب آنها شده بود و باید تا کنون به سوی بلوغ پیش می رفتند. نویسنده عبرانیان تنها راه به سوی بلوغ را چنین تشریح می کند: ما باید خود را تمرین دهیم تا بتوانیم نیک را از بد تشخیص دهیم. پیش روی به سوی بلوغ با تمرین مستمر حاصل می شود. این چیز به طور اتوماتیک اتفاق نمی افتد و مستلزم داشتن نظم و قانون است. برای همین است که یکی از قوانین ابتدائی این است : " کوشا باشیم. " ما باید خود را تربیت کنیم تا بتوانیم خوب را از بد تشخیص دهیم. در بسیاری از مواقع حتی جماعت های بزرگ مسیحی قادر به تمییز میان آن چه روحانی و کتاب مقدسی است و آنچه نفسانی و جسمانی است نیستند .تنها راه چاره این است که خود را با تمرین های مستمر و دقیق آماده سازیم
خداوندا از تو متشکرم که مرا به سوی پیش هدایت می کنی. اعلام می کنم که من به فرصت های خاصی که نصیبم شده تکیه نمی کنم و در آنها باقی نمی مانم بلکه خود را تمرین می دهم تا به سوی بلوغ پیش بروم . آمی