ادامه مسیر
بیائید به سوی بلوغ پیش رویم
تا این جا دیدیم که در کتاب عبرانیان چهار بار عبارت " بیائید " تکرار شده است. اکنون به پنجمین " بیائید " می رسیم . بیائیدی که نتیجۀ جدیدی برای ما در بر دارد. عبرانیان 6 : 1 می گوید: " پس بیائید تعالیم ابتدائی درباره مسیح را پشت سر نهاده به سوی کمال پیش رویم . " بسیاری از مسیحیان این گونه فکر می کنند که می توان در زندگی مسیحی به جائی رسید و اعلام کرد بالاخره رسیدم. اما این چیز حقیقت ندارد. ایستایی و سکون در زندگی روحانی تقریباً غیر ممکن است. امثال 4 : 18 می گوید
" طریق پارسایان همچون طلوع سپیده دمان است که تا روشنائی نیم روز هر دم نور او فزونی می گیرد
عبارت " طریق پارسایان " درباره ایمانداری خاص یا گروهی از ایمانداران سخن نمی گوید بلکه درباره هر شخص عادلی سخن می گوید. به یاد داشته باشید که ماهیت پارسایی این گونه نیست که بتوانید در آن ثابت بایستید چه برسد به اینکه در آن جا توقف کنید. پارسایی به عنوان یک راه مستلزم داشتن حرکت ، پیشروی و توسعه است. زمانی که ما خداوند را به عنوان نجات دهندۀ خود می شناسیم این راه شروع می شود. شروع آن مانند طلوع خورشید است. مانند این است که پس از تاریکی خورشید طلوع نموده است ط لوعی که در قلب های ما اتفاق می افتد. اما طلوع غایت هدف خداوند نیست بلکه تنها شروعی برای آن است. زمانی که ما در مسیر پارسائی قدم بر می داریم این نور فزونی می یابد. با هر قدم و با هر روز جدید این نور باید نورانی تر از قبل گردد تا کمال آن روز و تا آن ارتفاعی که خورشید در زمان ظهر در آسمان قرار می گیرد. آنچه خداوند برای ما در نظر گرفته این نیست که به چیزی کمتر از روشنائی کامل خورشید در زمان ظهر قانع شویم. طلوع نقطه شروع ماست و راهی برای پیشرفت. و در زمان ظهر نور روشنتر و روشنتر می شود اما هرگز اجازه توقف نداریم تا آنکه روز کامل شود
خداوندا تو را شکر می کنم که مرا به سوی پیش هدایت می کنی. اعلام می کنم که پارسایی یک راه است و انتظار خداوند از من حرکت ، پیشرفت و ترقی است و من باید به سوی بلوغ پیش بروم. آمین