راه رفتن و استراحت در ایمان
مبادا آشکار شود که از دست یافتن به آسایش مسیح باز مانده ایم
یکی از دلایلی که قوم اسرائیل از وارد شدن به سرزمین موعود باز ماند بی ایمانی آنان بود. این دلیل می تواند ما را از ارث محروم سازد. نویسنده عبرانیان شرایط آنها را با شرایط ما مقایسه کرده و چنین می گوید
"زیرا به ما نیز چون ایشان بشارت داده شد اما پیامی که شنیدند سودی برایشان نداشت زیرا با آنان که گوش فرا دادند به ایمان متحد نشدند " (عبرانیان 2:4
کلام خداوند به سوی ما می آید و اگر آن را با ایمان نیامیزیم هرگز برای ما سودی نخواهد داشت و نمی تواند هدف خداوند را که همان برکت ماست در زندگی مان محقق سازد. برای اینکه کلام خداوند در زندگی ما کار کند ایمان لازم است. آیۀ بعدی می گوید ولی ما که ایمان آورده ایم به آن آسایش راه می یابیم . ( آیۀ 3 ) ایمان واقعی ما را به سوی آسایش هدایت می کند. آیا شما از آن آسایش برخوردارید؟ آیا واجد آن شرایط هستید یا مانند اسرائیلی ها در معرض خطر هستید ؟ آنهایی که قلبشان را سخت نمودند و به خاطر بی ایمانی شان تمام آنچه خداوند برای ان ها در نظر گرفته بود را از دست دادند. اگر این واقعه امروز برای ما هم اتفاق بیافتد چه تراژدی بزرگی را به همراه خواهد داشت. اما نویسندۀ عبرانیان به وضوح می گوید اگر ما برای وارد شدن به آن آسایش کوشا نباشیم ممکن است این اتفاق برای ما نیز بیفتد. کمی جلوتر ما کاربرد عملی این درس را می بینیم . "پس بیاید به جد بکوشیم تا به آن آسایش راه یابیم مبادا کسی از نافرمانی آنان سرمشق گیرد ودر لغزد ."( عبرانیان 11:4) آیه بالا به این نکته اشاره می کند که مبادا همان طور که قوم اسرائیل در عهد عتیق دچار سرگردانی شدند ما نیز دچار آن سرگردانی شویم و به ما خاطر نشان می سازد که خود را علیه بی ایمانی محافظت کنیم. بیاید در راه آماده ساختن خود برای راه رفتن در ایمان کوشا باشیم و سعی نماییم ایمانمان را حفظ کرده و آن را رشد و پرورش دهیم و باعث تقویت و تشویق ایمان یکدیگر شویم. بیاید همان اشتباه وحشتناک و غم انگیز قوم اسرائیل یعنی بی ایمانی را تکرار نکنیم . به یاد داشته باشید که رابطۀ مستقیم و ساده ای بین بی ایمانی و نا اطاعتی وجود دارد
خداوندا تو را به خاطر وعدۀ ورود به آرامیت شکر می کنم. اعلام می کنم که ایمان واقعی مرا به آسایش وارد خواهد کرد تا مبادا از ورود به آسایش مسیح باز مانم. آمین