سپاسگزاری از خداوند
بیائید شکر گزار باشیم
شکرگزاری یکی از احکام مستقیم کتاب مقدس است. عدم شکرگزاری نشانه نا اطاعتی است. ( اول تسالونیکیان 5 را مطالعه کنید. ) شکرگزاری مهمترین صفت اخلاقی یک فرد مسیحی است که به اراده مربوط است و نه احساسات. برای این که ما شکرگزار باشیم لزوما نباید حس شکرگزاری داشته باشیم. مانند افرادی که به کودکان خود آموزش داده اند که بگویند.” متشکرم” به عنوان مثال در انگلستان از بچه ها این انتظار می رود که حتی پیش از آنکه چیزی را دریافت کنند تشکر کنند. این به معنای رفتار درست است. خداوند نیز غالباً با ما چنین برخورد می کند و از ما انتظار دارد که حتی پیش از آنکه چیزی را دریافت کنیم به او بگوئیم متشکرم. اگر صبر کنیم تا اول آن را دریافت کنیم و بعد شکرگزاری کنیم آنرا بدست نمی آوریم
” صلح مسیح بر دلهایتان حکم فرما باشد زیرا فرا خوانده شده اید تا چون اعضای یک بدن در صلح و صفا به سر برید و شکرگزار باشید .کلام مسیح به دولتمندی در شما ساکن شود و با مزامیر سرود ها و نغمه هایی که از روح است با کمال حکمت یکدیگر را پند و تعلیم دهید و با شکرگزاری و از صمیم دل برای خدا بسرائید و هر آنچه کنید در گفتار و چه درکردار همه را به نام خداوند عیسی انجام دهید و به واسطه او خدای پدر را شکر گزارید. ” ( کولسیان 3 :15 – 17
این متن از ما دو چیز می خواهد. انجام هر چیز در نام عیسی و شکرگزاری در زمان انجام کارها. خواه این کار پاک کردن دستشویی باشد، خواه راندن ماشین یا نوشتن یک نامه. به کار گیری این اصول به ما دیدگاهی صحیح از درست و غلط ارائه می دهد. اگر کاری وجود دارد که ما صادقانه نمی توانیم آنرا در نام عیسی انجام دهیم و شکرگزار باشیم بهتر است آنرا انجام ندهیم. این فرمول لیست بلندی از کارهایی که باید انجام دهیم و کارهایی که نباید انجام دهیم را از زندگیمان حذف می کند. این اصلی ساده برای هدایت شما در سخنان و اعمالتان است
خداوندا تو را به خاطر تمام آنچه برای مان انجام داده ای شکر می کنم. اعلام می کنم که من هر کاری را در نام عیسی خداوند انجام می دهم و در حالی که آن کار را انجام می دهم خدای پدر را شکر می گویم. زیرا من باید شکرگزار باشم. آمین