به گناهانمان اعتراف کنیم
با خون عیسی تمامی گناهان من بخشیده شده است
در مزمور 32 داود پادشاه از تجربیات شخصی خود می نویسد :” هنگامی که خاموشی گزیده بودم استخوانهایم می پوسید از ناله ای که تمام روز بر می کشیدم . زیرا دست تو روز و شب بر من سنگینی می کرد. طراوتم به تمامی از میان رفته بود. بسان رطوبت در گرمای تابستان. سلاه . آنگاه به گناه خود نزد تو اعتراف کردم . جرمم را پنهان نداشتم . گفتم عصیان خود را نزد خداوند اعتراف خواهم کرد
باور دارم زمانی که داود این آیات را می نویسد قضیه بتشبع را در ذهن دارد ، همسر اوریای حِتّی . وی در شرایط بسیار بدی قرار داشت زیرا مرتکب زنا شده و برای پوشاندن رسوایی خود مرتکب قتل شده بود. داود نیز همانند بسیاری از ما به مدتی طولانی از روبرو شدن با گناه خود سرباز زده و سعی می کرد آن را انکار کند و نسبت به آن بی توجه باشد
در آیات بعدی او تقاضاهای شخصی خود را به خداوند اعلام می کند
” از این رو باشد که هر پیرو و سر سپرده تو در زمانی که یافت می شوی به درگاهت دعا کند حتی اگر آبهای بسیار سیلان کند هرگز بدو نخواهد رسید تو مخفیگاه من هستی تو مرا از تنگی حفظ خواهی کرد و با غریو رهایی احاطه خواهی نمود . سلاه . ” ( آیات 6 – 7
هرگز برای اعتراف گناهانمان نزد خداوند و پناه گرفتن در نجات او دیر نیست. اگر به گناهان خود عارف شده و آنها را نزد خداوند اعتراف کنیم او ما را از عصیانمان نجات خواهد داد
خداوندا به خاطر خون عیسی از تو متشکرم.امروز اعلام می کنم چون گناهان مخفی خود را نزد تو اعتراف می کنم تو گناهان مرا می بخشی . تو مرا از تنگی حفظ کرده و مرا با غریو رهایی احاطه خواهی نمود . زیرا با خون عیسی تمام گناهان من بخشیده شده است. آمین