تغذیۀ روحانی
انسانیت کهنه ما در مسیح مرده است تا انسان جدیدی در ما زاده شود.
گفتیم که تولد تازه در روح انسان و از طریق خداوند طبیعتی کاملا تازه ایجاد می کند. نوعی جدید از حیات. این حقیقت ما را به سمتی هدایت می کند که تاثیر دومی که کلام خداوند بر هر کدام از ما دارد را درک کنیم. در هر قدم از زندگی تنها یک قانون تغییر ناپذیر وجود دارد. به محض اینکه حیات تازه ای متولد می شود اولین و بزرگ ترین احتیاج او آن است که تغذیه شود تا پایدار باقی بماند. به عنوان مثال زمانی که کودک انسانی متولد می شود ممکن است او از هر نظر سالم و کامل باشد اما اگر فورا تغذیه نشود ضعیف شده و خواهد مرد. این قانون در قلمرو روحانی نیز صدق می کند. زمانی که شخصی تولد تازه می یابد طبیعت تازۀ روحانی که در او ایجاد شده فوراً احتیاج به تغذیه دارد. برای اینکه بتواند زنده بماند و رشد کند. تغذیۀ روحانی که خداوند برای هر کدام از فرزندان تولد یافتۀ خود تدارک دیده در کلام او یافت می شود. کلام خدا آنقدر غنی و شامل مطالب متنوعی است که می تواند تغذیه ای مناسب برای هر مرحله از رشد روحانی ما باشد. تغذیۀ روحانی مناسبی در رساله های پطرس وجود دارند. پطرس پس از آنکه باب یک را در بارۀ تولد تازه و بذر فاسد نشدنی کلام خداوند می نویسد فورا سخن خود را ادامه داده و چنین می گوید :
" پس هر نوع کینه و هر گونه مکر و ریا و حسد و هر قسم بد گویی را از خود برانید و همچون نوزادان مشتاق شیر خالص روحانی باشید تا به مدد آن برای نجات نمو کنید " ( اول پطرس 2 : 1 – 2 )
زیرا برای نوزادان روحانی که در مسیح تازه متولد شده اند خداوند تغذیه ای را مقرر فرموده که شیر خالص است و یعنی کلام خدا. این شیر برای ادامۀ حیات و رشد مانند سوختی مهم است.
عیسی جان برای مبادله ای که بر صلیب انجام شد تو ر ا شکر می کنم. اعلام می کنم که به کلام خداوند متعهد هستم و آن را به عنوان تغذیه ای روحانی برای ادامه ای حیات و رشد خود می پذیرم و اعلام می کنم که انسانیت کهنۀ من در مسیح مرد تا انسانیت تازه در من زاده شود. آمین