محصولی شایسته
انسانیت کهنه ما در مسیح مرده است تا انسان جدیدی در ما زاده شود.
یعقوب دربارۀ تضادی که در افراد مذهبی وجود دارد سخن می گوید :
"با زبان خود خداوند و پدر را متبارک می خوانیم و با همان زبان انسانهایی را که به شباهت خدا آفریده شده اند لعن می کنیم. از یک دهان هم ستایش بیرون می آید هم نفرین. ای برادران من شایسته نیست چنین باشد آیا می شود از چشمه ای هم آب شیرین روان باشد هم آب شور ؟ برادران من آیا ممکن است درخت انجیر زیتون بار آورد ؟ یا درخت مو انجیر بر دهد ؟ به همین سان نیز چشمۀ شور نمی تواند آب شیرین روان سازد ".( یعقوب 3 : 9 – 12 )
یعقوب در این قسمت دو مثال را با یکدیگر ادغام می کند. اولین مثال یک درخت است. او می گوید که آیا ممکن است درخت انجیر میوۀ دیگری مانند زیتون بدهد؟ نوع درخت مشخص کنندۀ نوع میوه ای است که به بار خواهد آورد. در این مثال درخت قلب انسان است و میوه واژه هایی است که از زبان او جاری می شود. مثال دومی که یعقوب از آن استفاده می کند چشمۀ آب است. او می گوید اگر آبی شور از چشمه ای جاری شود شما خواهید دانست که آن چشمۀ آب شور است. دو درخت نمایانگر دو طبیعت هستند. درختی که باید میوۀ خود را بدهد اما میوۀ دیگری به بار می آورد در واقع فاسد است. این درخت نمایانگر انسانیت کهنه ما است و درختی که نیکو است نمایانگر انسانیت تازه در عیسی مسیح است. انسانیت کهنه نمی تواند میوۀ خوب بیاورد. عیسی بارها به وضوح به این مسئله اشاره کرده است. به عنوان مثال به یوحنا 15 : 1 – 8 نگاه کنید. از آن طبیعت جسمانی و کهنه همیشه میوه ای که مناسب با طبیعت آن باشد حاصل خواهد شد. چشمه یا منشا آب نمایانگر مطلبی است روحانی. چشمۀ خالص نمایانگر روح القدس است و چشمۀ شور نمایانگر روح های شریر هستند .
عیسی جان از تو به خاطر مبادله ای که بر صلیب رخ داد متشکرم . اعلام می کنم که از طریق طبیعت تازه میوه ای تازه حاصل می شود. زیرا انسانیت کهنه ای من در مسیح مرد تا انسانیت تازه در من زاده شود. آمین