قلب و زبان
بیائید اعتراف خود را استوار نگاه داریم
در باب 10 از کتاب رومیان پولس واضح تر از هر جای دیگر عهد جدید آنچه برای نجات لازم است را متذکر می شود. او با این واژه ها شروع می کند. رومیان 8 الی 9 چنین می گوید
"و در مقابل چه می گوید ؟ اینکه این کلام نزدیک تو در دهان تو و در دل توست این همان کلام ایمان است که ما وعظ می کنیم که اگر به زبان خود اعتراف کنی عیسی خداوند است و در دل خود ایمان داشته باشی که خدا او را از مردگان برخیزانید نجات خواهی یافت
اساس نجات ما کلام خداوند است. کلامی که باید با ایمان بکار گرفته شود. دو چیز وجود دارد که باید انجام دهیم یکی با قلب مان و دیگری دهان مان. ما باید با قلب مان ایمان داشته باشیم و سپس آن را اعتراف نماییم و آن را با دهان خود با صدای بلند بازگو کنیم. پولس چنین ادامه می دهد
" زیرا در دل است که شخصی ایمان می آورد و پارسا شمرده می شود و با زبان است که اعتراف می کند و نجات می یابد "( رومیان 10 : 10
می بینید اگر اعترافی نباشد نجاتی هم نیست. خوب است که ایمان داشته باشید اما ایمان تنها کافی نیست. ما نه تنها باید در قلب خود ایمان داشته باشیم بلکه باید آن را با جسارت اقرار کنیم و اجازه دهیم واژه های دهان مان با کلام خداوند هم راستا شود. اعتراف اولیه ما را در ارتباط با عیسی قرار می دهد اما خدمت دائمی او از سوی ما به عنوان کاهن اعظم بستگی به اعتراف دائمی ما دارد
عیسی جان از تو متشکرم که تو کاهن اعظم اعترافات ما هستی. من وعده های خداوند را اعلام می کنم و می گویم که من با قلبم ایمان داشته و با دهانم آن را اعتراف می کنم. زیرا من باید ایمان خود را استوار نگاه دارم. آمین