پاد زهری برای تنهایی
پدر من در محبت خود مرا از پیش مقرر فرمود تا به فرزند خواندگی او پذیرفته شوم .
وقتی از خود می پرسم امروزه چقدر مسیحیان تنها در دنیا وجود دارند پاسخی که به ذهنم می رسد پریشانیم می کند. ایمان دارم که نباید چیزی به عنوان مسیحی تنها وجود داشته باشد. یکی از بزرگترین تغییرات خاصی که باید انجام دهیم این است که بار دیگر به تصویر خود به عنوان یک مسیحی بیاندیشیم و معنای آن را در ذهن خود اصلاح کنیم. مسیحی یعنی عضو خانوادۀ خداوند بودند و این تنها یک عبارت زیبای الاهیاتی نیست بلکه عضویت در یک خانوادۀ واقعی است. تنهایی غیر قابل تحمل است با این حال امروزه میلیونها انسان تنها وجود دارند. اگر چه جمعیت دنیا به سرعت رو به افزایش است و بسیاری از انسانها در شهرهای بزرگ زندگی می کنند اما این شهرهای پر جمعیت پر از افرادی است که تنها هستند. حتی این امکان وجود دارد در میان انبوهی از جمعیت شما تنها باشید. ممکن است در یک شهر بزرگ شما تنها باشید در واقع بد ترین نوع تنهایی این است که اطراف شما انسان های بسیاری باشند اما در همان زمان احساس تنهایی کنید. می بینید مانعی نامرئی بین شما و آنها وجود دارد که شما نمی دانید چطور آن مانع را بردارید. نقشۀ خداوند برای هیچ یک از ما تنهایی نیست بلکه خداوند از عزل پدر بوده و هست و منشاء تمامی پدر بودن ها در هر خانواده در آسمان و بر زمین خداوند است. همانطور که پولس در افسسیان 15:3 می گوید :
" هر خانواده ای در آسمان و بر زمین از او نام می گیرد. "
درست در ابتدای تاریخ بشریت خداوند برای اولین انسان زوجی را در نظر گرفت زیرا او تصمیم گرفت. " نیکو نیست آدم تنها باشد پس یاوری مناسب برای او می سازم" ( پیدایش 18:2 ) این دیدگاه خداوند است. او می خواهد ما را از تنهای آزاد کند و ما را در خانوادۀ الهی قرار دهد. او می خواهد خواهران و برادرانی را به ما عطا کند تا بتوانیم محبتش را با آنها تقسیم کنیم.
پدر از تو متشکرم که مرا به فرزندی خود پذیرفتی. اعلام می کنم که ارادۀ تو برای زندگی من تنهایی نیست. تو مرا در خانوادۀ الهی قرار داده ای. پدر من در محبت مرا از پیش مقرر فرموده تا به فرزند خواندگی وی پذیرفته شوم .آمین