رهایی ثمرۀ شکرگزاری
بیائید شکر گزار باشیم
سپاس گزاری و شکرگزاری واکنشی است صحیح نسبت به آنچه خداوند برای مان انجام داده است. این بدهی ما نسبت به خداوند است و ما باید آنرا بپردازیم. اما شکرگزاری چنان تغییری در روح ما ایجاد می کند که هیچ عمل دیگری قادر به انجام آن نیست. این تغییر را چنین تعریف می کنم. شکرگزاری روح ما را برای پرستش و خدمت مقبول خداوند آزاد می کند. برای همین است که نویسنده عبرانیان می گوید
” پس چون پادشاهی ای را می یابیم که تزلزل ناپذیر است بیائید شکرگزار باشیم و خدا را با ترس و هیبت عبادتی پسندیده نمائیم ” (عبرانیان 12 : 28
بدون شکرگزاری خدمات ما قابل قبول نخواهد بود.این روحیه شکرگزاری است که خدمت ما را مقبول گردانده و رهایی را برای روح مان به ارمغان می آورد. فرد ناسپاس در خود گرفتار است. او خود محور است. او واقعا نمی داند که آزادی واقعی چیست. اما شکرگزاری روح ما را آزاد می سازد
” در هر وضعی شکرگزار باشید زیرا این است اراده خدا برای شما در مسیح عیسی . آتش روح را خاموش مکنید. “( اول تسالونیکیان 5 : 18 – 19
آیه بالا فرمانی آشکار است. اگر ما شکر نکنیم یعنی نامطیع هستیم و همچنین خارج از اراده خداوند. به علاوه اجتناب از شکرگزاری باعث خاموش شدن آتش روح القدس می شود و آن چیزی که باعث جاری شدن روح القدس می گردد و خدمت ما را مقبول می گرداند، شکرگزاری است. سپس به هشداری که در انتهای عبرانیان باب 12 آمده دقت کنید : ” زیرا خدای ما آتش سوزاننده است ” (آیه 29 ) رساله عبرانیان به ما می گوید که باید به این خداوند قدوس و با هیبت با روحیه ای درست نزدیک شویم. یعنی با قلبی فروتن و شکرگزار
خداوندا به خاطر تمام آنچه برایم انجام داده ای تو را شکر می کنم. اعلام می کنم زمانی که به حضور خداوند مقدس و پر هیبت وارد می شوم قلبم را فروتن ساخته و او را سپاس خواهم گفت. و این چنین رویکردی است که باعث می شود روح من آزاد شده تا پرستش و خدمتی شایسته داشته باشم. زیرا من باید شکر گزار باشم. آمین